Over ons

Meester-bloembinder Carl Vandermoere is dol op bloemen, hun kleuren, hun vormgeving en houdt van een vleugje eigenzinnigheid.  

Hij is een echte virtuoos in het binden van marktverse bloemen en combineert zijn creaties soms met bladeren, takken of andere natuurlijke materialen.  Zijn naam en faam reiken tot buiten de landsgrenzen.  Carl legt hart en ziel in zijn vak en zowel vaste klanten als kenners bestempelen zijn composities als florale haute couture. 

 
 
YO4G4727.jpg
YO4G4856.jpg
 

Van groene scout tot
meester-bloemenbinder

 

Carl Vandermoere (°1962) is een rasechte Bruggeling.  Reeds van jongsaf was hij gefascineerd door bloemen en planten.  Huisgenoten herinneren zich nog hoe Carl lange tijd … onder zijn bed zorgzaam exotische planten kweekte en hoe de sporen van gele mimosabolletjes vaak door het ganse ouderlijke huis slingerden.  Op een themawandeling “natuurexploratie” van de plaatselijke scouts liep hij ooit verloren, omdat hij niet weg te slaan was bij het Gewoon Vingerhoedskruid – een wilde plant die vrij algemeen voorkomt op open plekken in het bos en maar liefst 80 bloemen aan één stengel telt - terwijl zijn collega-scoutswelpjes al lang weer huistoe waren.  Onder de roepnaam “groene duif” probeerde hij later als scoutsleider geregeld zijn voorliefde voor de natuur met zijn scoutsmaats te delen.  Voldoende anekdotes en jeugdsentiment dus die aantonen dat zijn passie voor bloemen en planten en de artistieke verwerking van beide, hem reeds vroeg tussen het hoofd en in de vingers zaten. 

Tot aan zijn 13de liep hij school aan het Sint-Franciscus-Xaveriusinstituut in Brugge.  Daarna koos hij bewust voor een opleiding aan het HRIT in Melle (Oost-Vlaanderen), nu het Hoger Instituut voor Land- en Tuinbouw.  Na afloop van zijn secundaire studie, volgden twee jaar specialisatie “bloemschikken”.  In het kader van deze opleiding liep hij stage in binnen- en buitenland.  Onder meer de toonaangevende Duitse bloembinder Gregor Lersch in Keulen was één van zijn grote inspirators.  Carl bleef in Melle hangen en als lesgever “bloemschikken” bracht hij tientallen studenten de knepen van het vak bij.  Hij beleefde veel plezier aan het overdragen van zijn ervaring en kennis aan onervaren bloemschikkers en gaf hen vertrouwen.  Hij bleef net geen 10 jaar verbonden als docent aan het Oost-Vlaamse HRIT.